BLOGS ZIJN DE KROEGEN VAN HET INTERNET
Hoe je tekortkomingen voor je kunnen werken
Ik kreeg goeie reacties op mijn vorige blog. Terwijl die een beetje uit armoede ontstond, uit gebrek aan discipline bij het bloggen. Daarover vertelde ik. En het bracht me tot een advies: Maak het jezelf makkelijk, sla af en toe over als je niets hebt om over te bloggen. De reacties kwamen recht uit het hart: Wat een opluchtende blog, schreef een collega-adviseur. En ik begreep dat je tekortkomingen voor je kunnen werken.
Door de reacties op mijn vorige blog heb iets ontdekt, dat ik diep van binnen al wist: Laat jezelf zien en je verbindt je met de lezer. Ik heb er spaarzame ervaring mee. Soms laat ik mezelf zien in een bijzin. Soms en telkens opnieuw maak ik mijn liefde voor poëzie tot onderwerp. Wat ik merk is dat met zo’n persoonlijk blog mensen zich met me verbonden voelen. En ik kom blijkbaar nog dichterbij, als ik laat zien dat ik af en toe struikel en faal.
Pronk met je problemen
Dat is niet vreemd. Mensen zijn geïnteresseerd in andere mensen, met name in de problemen die ze hebben en de manieren waarop ze die oplossen. En dus moet je je problemen niet weglaten uit je blog. Juist niet. Je moet je fouten en tekortkomingen laten zien. Eerlijk zijn. Vertellen waar je tegenaan loopt. Dat je het soms niet weet. Of dat je loopt te smokkelen en je niet aan je eigen adviezen houdt. Zoiets.
Schrijf over problemen die de lezer ook heeft. Schrijf over oplossingen die je hebt bedacht, uitgeprobeerd, verworpen, weer geprobeerd en aangescherpt. Schrijf verslagen van de worstelingen waar we als professionals mee te maken hebben. En waarvoor we allemaal graag een oplossing hebben. Of waarover we op z’n minst graag lezen hoe anderen ermee omgaan.
Ontwapen met dameshygiëneboxen
Blogs zijn de kroegen van het internet. Je gaat er voor de lol heen. Soms ook om te netwerken. Hoe dan ook, niemand zit graag de hele avond aan de bar met iemand die het allemaal dik voor elkaar heeft en alleen over zijn successen zit te vertellen. Laat zien dat je ook maar een gewone sterveling bent. Ik zat eens met een biertje naast iemand die vertelde dat hij vertegenwoordiger was in dameshygiëneboxen. Ik was meteen ontwapend.
Nou ja, misschien vertel ik je niets nieuws. Misschien schrijf ik deze blog vooral voor mezelf. Het is best eng om te laten zien in welke opzichten je tekort komt, waar je tegenaan loopt in je werk en hoe je dat probeert op te lossen. Maar het brengt je wel dichter bij je lezer. Dat is mijn prille ervaring.
P.S. Ik had aangekondigd om tips te geven voor korte blogteksten, als vervolg op mijn blog ‘Lange adem, korte teksten’. Maar dit kwam even tussendoor, moest er even uit. Tips krijg je een andere keer.